Liesbeth belt vooral

Hallo familie,

Vorige week heb ik Moe op een avond gebeld. Ik bel haar gemiddeld zo'n 1 keer per twee weken.. Ik vond haar helder en eigenlijk kon ik zo telefonisch geen bijzonderheden constateren.
Dat ze nogal van de hak op de tak springt heeft ze altijd wel gedaan. Moe vertelde zelf dat ze al langer met het verzorgingstehuis bezig is. Ook gaf ze aan dat ze gewoon naar de dagopvang gaat en haar sociale contacten heeft. Ze gaf wel toe dat het wel moeilijker wordt om alles zelf te blijven organiseren.
Het is prima om bij elkaar te komen en wanneer er een datum wordt geprikt dan verneem ik het graag.

Groetjes, Liesbeth

Irene bezoekt Moe op 22 + 23 oktober

Dag An,

Ik weet natuurlijk niet hoe laat jij er was, maar ik was er rond de klok van 11 tot kwart voor 12 en inderdaad met Jasper. De gevulde koek hebben we gehad! Ik had zaterdag met haar afgesproken, belde haar vanuit Schoorl of het goed was dat we eraan kwamen: ja hoor ze was toch thuis. En fin staan we voor een dichte deur, nog even Weesp rondgereden, geen moe te bekennen. Tegen tweeën heb ik haar op weg naar Amsterdam weer gebeld, kwam ze net thuis, was ze toch de deur uitgegaan.
Van die dingen dus.

Dag, Irene

Denkflits

Denkflits

what if

Bericht Anna per e-mail

De blogger-site heeft een beperkte inlogtijd. Ik had een bijdrage geschreven die vervolgens niet meer terug te vinden was dus doe ik het even zo:
Moe is echt aan het veranderen, verouderen. Meer vergeetachtig, soms spontaan als een jong meisje, maar net zo wispelturig and niet betrouwbaar meer. Ze neemt haar medicijnen niet regelmatig: "Ach meid, ik heb een koek gegeten" (heeft medicamenten in handige doosjes voor 's morgens en 's avonds gedurende een hele week), was vergeten dat ze de afwas deed en liet gloeiend heet water doorlopen, had stroopwafels gekocht "voor Jasper" (ik heb die nu verstopt bovenin de keukenkast) en liep verder tamelijk doelloos in de rondte. Haar kleren uit het ziekenhuis had ze op het bed gegooid en gevraagd of ik die in de kast wilde leggen maar ze kwam zelf toch opvouwen."Ja, in mijn eentje komt er niets uit meer mijn handen" en "Eigenlijk ben ik gewoon heel lui" terwijl ze aan tafel verschillende magazines zat door te bladeren (bekend beeld...). Ik moest wel om en met haar lachen maar vertrouw het niet helemaal. Vanochtend heb ik gebeld om te vragen of ze haar medicijnen heeft ingenomen en dat had ze gelukkig. Ook moest ze een afspraak maken met de huidhoudhulp en dat ging ze nog doen. De huishoudhulp hebben we ontmoet, een leuke Amsterdamse met het hart op de juiste plaats en goede humor. Ze wordt nu voortaan op maandag gewassen en gaat dan de woensdagen naar de bingo, een extra uitje. Dus op dinsdag, woensdag en donderdag is ze onder de mensen.
Op haar tafel ligt een zorgmap. Daar stond Bernard in als 1e contactpersoon en dat heb ik maar veranderd in de mijne. (Bernard, je wist dat waarschijnlijk niet?) en Jan Kees als tweede maar met zijn oude telefoonnummer, ook dat heb ik aangepast.
Ik wilde jullie vragen of je haar eens wilt bellen op doordeweekse avonden, gewoon om te checken dat het nog goed gaat zolang ze het nog alleen thuis moet doen. Jan Kees gaat zo om de twee dagen op bezoek en houdt zijn poot stijf als ze hem om geld vraagt bij het boodschappen doen. Ze probeert het nog steeds naturulijk. Karel komt 30-31 oktober weer terug en misschien kunnen we dan een familie-meeting hebben voor de volgende fase.
groet van Anna

Bezoek aan Moe op zondag 23.10

Ze is dus wel aan het veranderen-verouderen, niet meer zo bij de pinken, vergeetachtig en reageert soms als een jong meisje, verrassend spontaan, maar ook minder betrouwbaar. Ze vergat bijvoorbeeld dat ze de afwas aan het doen was en liet het gloeiend hete water doorlopen tot bijna overstroming toe. Zegt dat ze niet meer zoveel alleen wil/kan zijn omdat er "dan niets uit haar handen komt" en "eigenlijk ben ik heel lui". Liep doelloos in de rondte totdat ik bij haar ging zitten. Had haar medicijnen voor zondag niet ingenomen, maar "wel koek gegeten". (Medicijnen moet ze twee keer per dag, 's morgens en 's avonds, zit in een handig doosje). Had toch weer stroopwafels gekocht, "Ja, die heb ik voor Jasper gekocht", ik heb ze nu verstopt bovenin de keukenkast. Als contactpersonen in het zorgboek (ligt op tafel) had ze Bernard en Jan Kees (met oude telefoonnummer) opgegeven. Ik heb als eerste contactpersoon mijn eigen naam ingevuld en bij Jan Kees het juiste telefoonnummer.

Gevoelsmatig ga ik haar vaker 's avonds bellen om te kijken hoe het gaat en of ze haar medicijnen/eten heeft ingenomen. Misschien kunnen we het per toerbeurt doen zolang ze nog alleen thuis is, ik vertrouw haar niet helemaal meer in haar eentje.

Groet van Anna